Voorpagina « De Verloren Fanfare



Na drie zomerseizoenen was het 7 december dan eindelijk zover. De Enige Echte Efteling Fanfare zou ook in de Winter Efteling (2002/2003) z'n opwachting maken. Het bleek bij de voorgaande drie edities van de Winter Efteling dat men dit soort entertainment miste. De Efteling heeft naar haar bezoekers geluisterd, met als gevolg 'De Verloren Fanfare'. Bij de voorgaande twee seizoenen was telkens al 'bekend' wat de Fanfare ging doen. Zo was de naam 'Maxima' in 2001 bijna niet weg te denken bij de Fanfare, immers ze zouden op 2 februari 2002 op het bordes voor het koninklijke paar optreden. En afgelopen seizoen kreeg het publiek te horen dat ze op Cruise gingen naar de Caribbean (Ahoy!). De hele Fanfare was uitgenodigd door Kapitein Mosterdzaad, en iedereen kon mee mits ze hun opgave-strookje hadden ingeleverd. En dat had dus niet iedereen gedaan, en gelukkig maar, want anders was het entertainmentprogramma in de winter een stuk minder geweest. De acts van de dag zijn grotendeels hetzelfde, één van die acts is hieronder beschreven.



De Verloren Fanfare verschijnt 's middags om half twee voor het eerst in het park. Al marcherend komen ze van het VogelRokplein naar de Pagode toegelopen, alleen zijn het ditmaal niet de twaalf leden die we gewend zijn. Het zijn er slechts vier; Corné Cruissen (CC), Bonestaak, Potters en Appie Janssen. Als het gezelschap hun plaatsen heeft ingenomen, verwelkomt CC het publiek, en vertelt dat zij De Enige Echte Efteling Fanfare zijn. "Normaal zijn we met veel meer, maar vanwege bepaalde omstandigheden zijn we vandaag met z'n vieren. De rest van de Fanfare is op Cruise." legt CC uit. "Appie Janssen, waarom ben jij niet mee op cruise?" "Nou, mijn moeder had het strookje nog niet ingeleverd." En dat terwijl ze de strookjes al ruim 3 maand voor tijd in huis hadden. "Bonestaak!" gaat CC verder, "Waarom ben jij niet mee op cruise?" Bonestaak kijkt wat vertwijfeld om zich heen en antwoordt: "Ik had een lekke band, de wekker deed het niet en ik was de weg kwijt." CC is duidelijk ontevreden met deze waardeloze smoezen. "Zeg nu eens eerlijk waarom je niet op cruise bent!" "Nou", zegt Bonestaak, "Appie zei dat de boot om 14.00 uur vertrok, maar hij ging om 13.00 uur." "Aha!!! Appie Janssen, kom eens hier!!" En net zoals in het zomerseizoen, krijgt hij weer eens flink op zijn donder. "Potters, wat brengt jou hier?" "Nou, CC, ik vind dat we Appie hier niet alleen kunnen laten." En ten slotte legt CC uit dat hij hoogstpersoonlijk door meneer Verstappen is terug gestuurd om alles hier in de juiste banen te leiden. "Dus heren hoogste tijd voor een beetje muziek! Potters, wat gaan we spelen?" Vervolgens vertelt Potters op zijn eigen, en vooral uitgebreide, wijze welk nummer zij ten gehore gaan brengen. Meestal beginnen ze met een warm/zomers nummer, om het publiek zo toch een beetje het idee te geven hoe het anders op cruise zou zijn. Eén van die nummers is de 'Loveboat', wat in het begin wat vreemd klinkt met zo weinig Fanfareleden. Zoals wel vaker kan Appie het niet laten om mee te zingen. Dat deed hij op een gegeven moment vrij hard. CC floot de andere leden af, en liet Appie naar voren komen. "Appie, als jij zo nodig wilt zingen, dan doe je dat maar hier voor al het publiek.

Nadat Appie Janssen zijn lira had weggelegd en zijn positie had ingenomen begon hij te zingen: "'k Zag twee beren broodjes smeren...." Toen hij een couplet had gezongen zei hij droogjes "Klaar!" en liep terug. "Hoho, waar gaan we heen?" zegt CC, "zing het nog maar eens, met andere dieren. Vraag maar aan het publiek welk dier!" Iemand in het publiek riep dat het over kippen moest gaan. En iemand die een beetje creatief rijmt op kippen, kon nagaan wat er zou komen. Begeleid door de de overige heren van de Fanfare begon Appie te zingen: "'k zag twee kippen, samen witten. Oh het was een wonder! 't was een wonder boven wonder, dat die kippen wi..." Nog voor Appie zijn zin af kon maken werd hij al afgefloten door CC. "Waar slaat dit nu weer op? Dat rijmt toch helemaal niet, kippen en witten?!" "Oh?", antwoordt Appie, "het zijn witte kippen..." Blijkbaar was dit niet gerepeteerd want zowel CC als Appie schoten in de lach. Nu gebeurt dit in de winter wel vaker. Doordat deze winteract meer grappen/tekst hebben dan muziek, is de kans groot dat de reacties soms anders zijn. Dit is ook de reden waarom CC het briljant doet, hij heeft nu zelf de leiding en kan nog steeds zijn scherpe opmerkingen te maken naar het publiek.

Appie had ondertussen genoeg kunnen nadenken over een goed rijmwoord op kippen, maar het wilde nog niet lukken. "Maar er maar 'rippen' van" is CC's idee. En zo zingt Appie keurig zijn versje met de kippen en later ook nog met slangen. Als Appie is uitgezongen, loopt hij terug naar zijn plek om zijn lira weer te pakken. Vanwege het wat mindere weer staan ze onder de overkapping van Toko Pagode, en dit is voor Appie een schitterend moment om even een kopje koffie te bestellen. Helaas voor hem ziet CC het, en hij moet zijn koffie inleveren bij CC. "Het volgende nummer dat de Fanfare ten gehore zal brengen, zal worden gezongen door Bonestaak, dan kan ik mijn koffie opdrinken." Bonestaak schrikt er een beetje van maar stapt toch naar voren en begint te zingen: "Rije rije rije in een wagentje, en als je dan niet verder kan dan....." Al kijkende naar een zojuist aangekomen bezoekster/fan in een invalidenkar/rolstoel houdt hij ineens op. "Tja dit moeten we wel even samen doen want alleen kan ik die kar niet tillen." En zo zingt Bonestaak samen met het publiek dit liedje. Ondertussen wenkt CC naar Appie dat hij nog suiker in zijn koffie wil hebben. Appie pakt de suiker en loopt voor de nog immer zingende Bonestaak langs en steekt zijn hand uit om het suikerzakje te geven. Maar vlak voordat CC erbij kan laat hij het vallen op dezelfde manier als CC de lepel van Appie altijd liet vallen. Als Bonestaak is uitgezongen begint Appie ineens weer: "'k heb mijn wagen, vol geladen vol met ouder wijv.." Accuut schiet iedereen in de lach. Als ze weer zijn bijgekomen van het lachen moet Potters nog een liedje zingen, omdat CC zijn koffie nog niet op had.

"Heren van de Fanfare!?" gaat CC verder. "Ja CC" antwoorden Potters en Bonestaak. CC draait zich met een ruk om en zegt dat hij, nu meneer Verstappen er niet is, niet zo genoemd wil worden. "Vanaf nu is het 'meneer CC' voor jullie." De heren stemmen hier met enige tegenzin mee in. "Het volgende nummer dat we gaan spelen is... Potters?" zegt CC. "Dat is een lied dat geheel past bij de omgeving waar de andere Fanfareleden zich bevinden" antwoordt Potters, "het is een swingend lied dat..." "Jaja, stop maar!" kapt CC hem af. Vervolgens wordt het nummer Speak up Mambo gespeeld, waarbij de sjaal van Appie (die één keer zo lang is als de sjaals van de andere Fanfareleden) als stok dient, waaronder de Limbo-dans moet worden gedanst. Met reeds twee en een half jaar ervaring, is dat voor Appie natuurlijk geen enkel probleem. Dit mag dan een ouder nummer zijn van de Fanfare, een aantal actuele nummers worden al gauw opgepikt in het repertoire. Tegen het einde van het zomerseizoen, kwam de Ketchupmars erbij, en nu in de Winter Efteling wordt de Pegelswing (Winter is Cool), vaak gespeeld. Het bijbehorende dansje is ook voor bijna niemand een probleem. en dus werd dit nummer ook ten gehore gebracht. Waarmee deze act bij de Pagode er al weer op zat.

Een groot deel van deze act bij de Pagode komt nog weer terug bij de Piraña, Fata Morgana en op het VogelRokplein. Het is eigenlijk verbazingwekkend hoe zo'n viermansformatie zo'n geweldige act neer kan zetten. Hopelijk komen ze komend zomerseizoen weer als De Enige Echte Efteling Fanfare in het park. Waarschijnlijk zal er dan nog wel even een 'flashback' zijn naar deze winter, die met De Verloren Fanfare extra bijzonder is geworden.