Soms zijn er van die dagen dat je als abonnementhouder geen zin hebt om langer dan 15-20 min te wachten voor een attractie. Immers, wat je die dag niet kunt/wilt doen doe je toch gewoon een andere dag. Op drukke dagen blijft er dan weinig over, of toch niet? Vooral in de weekenden en de Zevenmijlszomer blijft er nog voldoende over: Entertainment. Grote shows als de Sprookjesshow en Efteling On Ice hebben vaste tijden, dus echt wachten hoef je niet. Naast deze shows kunnen we voor het tweede achtereenvolgende jaar genieten van de Enige Echte Efteling Fanfare. Normaal heb ik het niet zo op fanfares, maar dit is toch wel iets bijzonders. Zo bijzonder dat ik bij mijn bezoek aan de Efteling van 9 juni 2001 bijna alleen maar de Enige Echte Efteling Fanfare (D.E.E.E.F.) heb gevolgd.

De Enige Efteling Fanfare bestaat uit: 12 leden. De Enige Efteling Fanfare treedt niet altijd in dezelfde bezetting op, vandaag waren dit: Hubertus J. Verstappen, Corné Cruissen (CC), Van Dijk, Zwanenberg, Potters, Zombie, Marloes Wagenmakers, Koevoets, Soepstengel, Lange Darm, Dieuwke en Appie Janssen.

Je kunt de Fanfare ’s ochtends al tegenkomen op het Dwarrelplein. Ze lopen kris kras door de menigte mensen heen die richting de Pardoes Promenade lopen. Blijkbaar had iemand tegen meneer Verstappen gezegd dat er iemand van hun groep jarig was, met als gevolg dat de hele Fanfare een sprintje trok naar ‘De Bank’ waar de jarige in de rij stond om te pinnen. En als de fanfare door heeft dat het ‘vrouwelijk slachtoffer’ jarig is dan volgt het onvermijdelijke zoenen. De leden van de fanfare gingen keurig in een rij staan om de jarige één voor één te feliciteren, echter als een lid was geweest, dan sloot hij gewoon weer achteraan in de rij. Dan gaat zo een tijdje door totdat meneer Verstappen ze laat stoppen. De jarige denkt dan dat zij ervan af is, maar niets is minder waar. Er moet nog een dansje gemaakt worden met Zombie, wat nogal op de lachspieren werkt.

's Middags kom je de fanfare regelmatig tegen in Anderrijk. Aangezien de fanfare "vorig jaar een prijs heeft gewonnen" trekken ze nu door wereld (Anderrijk, een kinderhand is gauw gevuld). Ze komen in diverse landen waar ze ook nog een beetje uitleg geven over de cultuur aldaar. Omstreeks 13:30/13:45 uur bevindt de Fanfare zich op het Fata Morganaplein, door Meneer Verstappen ook wel het Verre Oosten genoemd. In geheel Arabische sfeer vond Meneer Verstappen het nodig om de leden van de Fanfare te hypnotiseren. Nadat hij het publiek heeft laten zijn dat hij dit onder de knie had hield hij de fanfareleden één voor één uit hun hypnose. Het ging echter niet bij alle fanfareleden vlekkeloos. Toen iedereen uit zijn/haar hypnose was, bleek dat Appie Janssen de identiteit van CC (Corné Cruissen) had en andersom. Hierdoor kwam de altijd zo slungelig overkomende Appie ineens met typische CC opmerkingen als: "Schitterend meneer Verstappen, u bent een lichtend voorbeeld voor de fanfare" en "Meneer Verstappen, mag ik u erop attenderen dat Appie Janssen zich wederom heeft laat afleiden door het publiek. Dit komt de fanfare niet ten goede, Meneer Verstappen". Aan de andere kant stond de echte CC als Appie inderdaad niet echt geconcentreerd bezig te zijn met de Fanfare, maar wel met het publiek.

Van Dijk kwam met een oplossing, volgens hem moesten Appie Jansen en CC zo hard mogelijk tegen elkaar aanlopen, in de hoop hun eigen identiteit terug te krijgen. Zo gezegd zo gedaan, met een best wel harde klap liepen ze tegen elkaar aan. Beide heren hadden hun eigen identiteit weer terug. Alleen door dit geintje was de lepel van Appie zoek geraakt. Met deze lepel bespeelt Appie zijn Lira. Dus geen lepel betekent geen muziek. Na wat uitleg over 'wie wat en waar is Fata Morgana' van Van Dijk, was het de beurt aan Appie. Hij ging samen met alle kleine kinderen de "Kabouterdans" van Kabouter Plop zingen/dansen. Dit was een groot succes, dat vond ook Meneer Verstappen. Daarom moest CC Appie bedanken voor zijn inzet. Maar naast het keurige handje schudden, ging CC met z'n volle gewicht op de tenen van Appie staan. Van Dijk zag dit en attendeerde Verstappen erop, die van zijn commentaar niet gediend was. Immers, als Appie ergens last van had of het ergens niet mee eens was, dan kon hij het best zelf vertellen. Maar bescheiden als Appie is, zei hij (kermend van de pijn) dat er niets aan de hand was. Maar ja, CC en Verstappen zijn ‘vriendjes’ dus gebeurde er niets. Appie wou wel graag verder spelen en vroeg alsnog aan CC waar z'n lepel was. CC antwoordde: "Ik denk dat je in de put zit". Waarop Appie antwoordde: "Oh, dan denk ik dat weet wat je bedoelt…"

Nadat de Fanfare een half uur pauze had gehad, verschenen ze om ongeveer 15:00 in “Oostenrijk” oftewel ze stonden voor de Swiss Bob. Appie had blijkbaar in deze pauze weer een nieuwe lepel gevonden zodat hij Lange Darm, Marloes en Zombie spontaan de slappe lach kregen. Wat bleek nou, het Bobgebouw staat in de steigers voor een grote opknapbeurt. Waarschijnlijk stond helemaal bovenin iemand die een lepel naar Appie gooide. Gelukkig werd niemand geraakt (wat gezien de ruimte ook bijna onmogelijk was). Zoals gebruikelijk, gaf Van Dijk wat informatie over Oostenrijk terwijl de rest fragmenten uit "The Sound of Music" speelde. Er was alleen weinig van te verstaan, doordat de Fanfare Van Dijk ruimschoots overstemde. Maar CC zou CC niet zijn, als hij bij Meneer Verstappen wederom een negatieve opmerking plaatste over Appie. Het gevolg was dat CC, met zijn immer zuur staande gezicht, naar Appie Jansen liep. Hij keek Appie recht in zijn ogen en hield zijn hand op. Appie gaf CC ook een hand, maar dat wou CC niet. Het enige wat hij wou was, dat Appie zijn lepel afgaf. Om er zeker van te zijn dat Appie niet zou spelen, gooide hij de lepel over het Bobgebouw. Met een beteuterd gezicht zag Appie dit aan. Maar… hij had nog een tweede, hij pakte deze en speelde vrolijk verder.

Ondertussen waren Zombie en Van Dijk bezig met hun 'Tiroler Dansje': de 'Tiroler Holzackerbuhm'. Het was dat ze geen Lederhöse aanhadden, want anders had je ze zo ergens in een Tiroler film laten spelen. Toen dit dansje was afgelopen, werd het ritueel met de lepel wederom opgevoerd, echter ditmaal werd de lepel op het grasveldje tegenover "De Steenbok" gegooid. Appie bedacht zich niet, en liep prompt naar het veldje. Nadat hij zijn lepel weer had gevonden, zag hij een aantal meisjes patat eten. Zij boden Appie ook een paar stukjes aan, wat als gevolg had dat Appie bij hen bleef steken.

Dit was niet het enige commentaar van Van Dijk, bij de Piraña mocht CC een 'solo' spelen. Een solo met bekkens kan nooit veel zijn, en dat was het dus ook niet. Na deze opvoering had Van Dijk gelijk commentaar op de 'o zo geweldige' solo. Echter, volgens Verstappen vond het publiek het allemaal leuk, ze applaudisseerden altijd, geen negatief woord. Van Dijk was daar niet zo zeker van en stelde voor om het te vragen (of ze het slecht vonden) aan het publiek. Ik stak gelijk m'n hand omhoog, en er volgden al gauw meer. Na het stemmen tellen bleek Van Dijk gelijk te hebben, dus volgde er een disciplinaire sanctie: vijf keer opdrukken met je schoenen op je rug, en die mogen er niet afvallen. CC sputterde tegen met als gevolg dat er telkens 5 bijkwamen. Het was dat Meneer Verstappen het genoeg vond, maar anders was CC nu nog bezig geweest.

Net als bij Fata Morgana en de Swiss Bob, was het ook bij de Piraña weer tijd voor een korte culturele les. Echter dit keer niet als verhaal, maar met een dansje. En wel het Limbodansen. Meneer Verstappen gaf voor deze gelegenheid zijn 'stok' aan CC. CC hield de stok/staf op hoogte terwijl willekeurige bezoekers er onderdoor moesten "Limbo-en". Uiteraard was ook Appie weer van de partij. Ik moet zeggen dat alle Limbodansers het er goed vanaf brachten zelfs Appie. Maar ja, CC was "In Control" dus het was ook wel te verwachten dat Appie gevloerd zou worden als een revanche op z'n opdrukstraf.

In het publiek stond een meisje dat hierom nogal moest lachen en dus ook veel foto's maakte. Meneer Verstappen zag dit en liep hier gelijk op af. Hij pakte haar wegwerpcamera en maakte een foto van haar. Maar dat was niet alles, ze werd gelijk ingewijd als nieuw Fanfarelid. De man met de grote trom stopte ermee en overhandigde het hele instrument aan het meisje. Het laatste nummer moest zij als echt Fanfarelid meespelen, de steeds populairder wordende "Koffiemars". Meneer Verstappen had nog steeds de fotocamera van het meisje en hij maakte daar ook dankbaar gebruik. Vele foto's van de fanfareleden, een paar van het meisje en niet te vergeten een aantal foto's van Meneer Verstappen zelf. Nadat ze toch echt alles hadden gespeeld kwam dan eindelijk de Koffiemars. En met deze mars liepen ze in een redelijk hoog tempo weer terug naar het Spookslot, waar de leden weer terug konden zien op een -mijn inziens- geslaagd optreden.